Description and research notes
Jednozłotówka z datą 28 lutego 1919 roku, wydrukowana w londyńskiej drukarni Waterlow & Sons, była pierwszym i najniższym nominałem odrodzonej waluty II RP po odzyskaniu niepodległości. Mimo swojej niskiej wartości, banknot ten niósł ogromny ładunek symboliczny: na awersie widnieje portret Tadeusza Kościuszki — bohatera narodowego, symbolu walki o wolność i ciągłości państwa po ponad wieku zaborów. Otaczają go misternie rytowane gilosze i napis „Bank Polski”, podkreślające rangę emisji.
Prezentowany egzemplarz wyróżnia się unikatowym numerem radarowym 070070 (seria S.26 C), pożądanym przez kolekcjonerów ze względu na symetrię i niezwykłą rzadkość takich układów numeracji. Oceniony przez PMG jako stan bankowy PMG 66 EPQ — i sklasyfikowany jako **Top Pop** — jest najwyżej notowanym egzemplarzem typu, bez jakiegokolwiek odpowiednika w wyższej ocenie.
EPQ ma tu szczególne znaczenie: wiele banknotów Waterlow traci to oznaczenie z powodu drobnych falowań papieru lub minimalnej ingerencji w powierzchnię. W tym przypadku papier jest całkowicie oryginalny, marginesy symetryczne i szerokie, a barwa tuszu zachowana w pełnej, intensywnej fioletowej tonacji.
To wybitny świadek narodzin polskiego złotego — banknot łączący znaczenie historyczne, wyjątkową numerację oraz populacyjną dominację. Jeden z najlepszych możliwych egzemplarzy pierwszej emisji złotowej II RP.