Description and research notes
Niezadrukowany papier znakowany przygotowany do emisji 10 złotych z 1926 roku — sklasyfikowany przez PMG jako Watermarked Paper. Stanowi podstawowy materiał zabezpieczony, z którego wytwarzano pierwsze międzywojenne banknoty 10-złotowe przed naniesieniem jakiegokolwiek druku.
Papier ten posiada wielotonowy, ukośnie ułożony znak wodny „Bolesław Chrobry 10 ZŁ”, będący standardową formą portretowego znaku wodnego stosowanego w II RP. W przeciwieństwie do ekstremalnie rzadkiego, eksperymentalnego znaku wodnego „Bolesław Chrobry 992–1025” (związanego z serią resztówek Pick 65br, rzadkość R9 Miłczak), watermark „10 ZŁ” stanowił wzór produkcyjny wprowadzony w latach 1926–1929 i później wykorzystany także w emisji z 1929 roku (Pick 69).
Papier tego typu jest etapem pośrednim między materiałami próbnymi z pierwszej połowy lat 20. a w pełni wydrukowanymi banknotami. Stanowił podstawę standaryzacji zabezpieczeń Banku Polskiego i PWPW, pozwalając na rozwój jednolitego systemu portretowych znaków wodnych w okresie odbudowy państwowości.
Egzemplarze papieru znakowanego z 1926 roku zachowały się niezwykle rzadko. Większość została zużyta podczas testów drukarskich lub zniszczona na etapie przygotowawczym. Ocalałe arkusze pochodzą z pozostałości magazynowych Banku Polskiego lub z rozproszeń instytucjonalnych z końca lat 20. Dziś stanowią unikalne źródło wiedzy o technologii produkcji banknotów II RP oraz rozwoju polskiej sztuki zabezpieczeń.